Często mówimy o opiekunach medycznych jako oczach, uszach, nosie czy rękach personelu pielęgniarskiego. Zgodnie z naszymi kompetencjami możemy dokonywac pomiaru podstawowych parametrów życiowych oraz przekazywać pielęgniarce informacje o zaobserwowanych zmianach w stanie zdrowia osoby chorej i niesamodzielnej. Nasz profesjonalizm w tym zakresie jest podstawą efektywnej pracy całego zespołu terapeutycznego czy to w szpitalu czy w innym rodzaju placówki opiekuńczej. Problem natomiast pojawia się kiedy dokonujemy oceny tego co widzimy, czujemy czy słyszymy. Jak wiemy istnieją dwa rodzaje obserwacji: subiektwyna i obiektywna Obiektywna obserwacja jest mierzalna i prezentuje fakt.  Do niej zaliczają się pomiary:
Zalicza się także do nich stwierdzenie obecności m.in.:
Te obiektywne obserwacje są zgłaszane przez różnych ludzi w ten sam sposób (np. wartości ćiśnienia, czy odczyt z termometru). Nie są stronnicze i nie opierają się na oświadczeniu pacjenta czy zgadywaniu opiekuna medycznego.  Subiektywna obserwacja jest dokonywana przez pacjenta i może brzmieć np. tak:
Subiektywne obserwacje są zgłaszane przez pacjenta i brane pod uwagę w równej mierze co obiektywne, z wyjątkiem tego, że są niemierzalne. Personel pielęgniarski musi wiedziec kiedy pacjent zgłasza objawy takie jak wymienione powyżej i ocenić jakie kroki należy przedsięwziąć. Opiekunowi medycznemu nie wolno dokonywać ocen bazując na tych obserwacjach! Zadaniem opiekuna medycznego jest dokonywać pomiarów, i przekazywać informacje od pacjenta dokładnie i bez dodatkowych komentarzy. Nie jest dobra praktyką, jeśli opiekun medyczny przekazuje obserwcaje pacjenta "wzbogacone" o swoje własne opinie. Rzetelny przekaz - to to co jest zadaniem opiekuna. Oczywiście jeśli zostaniemy zapytani przez lekarza czy pielęgniarkę o nasze zdanie w tym temacie - możemy je wypowiedzieć, ale nie powinniśmy się z nim, mówiąc potocznie - narzucać. Poprawne i niepoprawne przykłady opisu stanu pacjenta dokonywane przez opiekunów medycznych: Nieprawidłowe: Pani Nowak mówi, że boli ja głowa. Zawsze tak się zachowuje kiedy ma iść się kąpać! Prawidłowe: Kiedy poinformowałam panią Nowak o planowanej kapieli, pacjentka powiedziała, że boli ja głowa. Nieprawidłowe: Pan Kowalski przeszedł dziś tylko 10 metrów, oświadczając, że boli go noga. Wczoraj wszystko było w porządku i przeszedł 100 metrów. Uważam, że jest po prostu leniwy. Prawidłowe: Pan Kowalski przeszedł dziś 10 metrów. Nieprawidłowe: Pan Nowak miał dziś luźny stolec, który miał typowy zapach dla C. Difficile. Prawidłowe: Pan Nowak miał dziś luźny stolec o bardzo nieprzyjemnym zapachu. Powyższe przykłady bardzo dobrze obrazują sprawę. Jest wiele rzeczy, które wiemy z doświadczenia lub dzięki zdobytej wiedzy. Pan Nowak prawdopodobnie rzeczywiście ma biegunkę spowodowana bakterią Clostridium Difficile, gdyż ta wydziela charakterystyczny zapach i jest bardzo częstym gościem szpitalnych oddziałów, ale nie możemy tego zgłosić jako faktu - wymaga to przecież odpowiedniej diagnostyki. Podobnie skąd możemy mieć pewnośc, że pan Kowalski jest leniwy. Może przecież rzeczywiście miec ból w stopie, prawda? Zadaniem opiekunów medycznych nie jest zatem dokonywanie ocen ani w żadnym wypadku stawianie diagnozy! Po prostu nie zawsze musimy mieć rację. Jak dokonujemy obserwacji: Używając wzroku obserwujemy:
Uzywając rąk wyczuwamy:
Używając słuchu, słyszymy:
Uzywając węchu, czujemy:
 Obserwacje muszą być regularne a pielęgniarka poinformowana o wszelkich nieprawidłowościach. Obserwacje muszą być wolne od opinii i uprzedzeń. Należy przekazywać słowa pacjenta dotyczące samopoczucia słowo po słowie. Stosując się do powyższych wskazówek wpływamy pozytywnie na jakość opieki i znacznie skracamy czas od wykrycia niepokojącej zmiany do wdrożenia odpowiedniego leczenia. (w oparciu o artykuł opublikowany przez PATTI, 8 marca 2012) |
Poradnik OM >